İstanbul’da buldu beni aşkın,
Gidemedim, kaçamadım,
Bir yolunu bulamadım.
Gözlerine boğazda takıldım,
Ellerini kız kulesinde tuttum,
Aşkını meyhanelerde içtim.
 
İstanbul yağmurlarında ıslandık yürürken,
Güneş bizi kavururken, 
Denizin esintisine kapıldık birden.
Yeniköy’ ün sokaklarında gezerken,
Evimizin hayalini kurduk gizliden,
Tarabya’da uzaklara dalarken,
Ayrılığı düşündük
Biz en baştan ayrıydık ve kendi içimizde yalnızdık.
Çayımıza şeker atarken göz göze geldiğimizde,
Her yudumda yalnızlığımızı içtik,
Her bakışta kendimizi aradık,
Bu aşkın ihtimallerini düşündük
Kesin gidişlere göz gezdirdik
Ama bunu hiç itiraf etmedik
Denemedik bile bunu
Çünkü biz sessizce ayrılık yemini verdik
Aslında biz baştan olmaz dedik,
Biz severken ayrılmayı istedik
Sevgimiz bitmesin istedik
Devam eden bir şey varsa, seni sevdiğim,
Ama belli sana yenildiğim…
 

14.09.09 funda k. bilgin


Sırlara dönüp bakarken arada bir
Yalnızlığıma da yakınlaştım
Sözlerin anlamına takılıp,
Anlamsızlıkta yüzerken
Deli oldu gönlüm iyice,
Sen de uzaksın artık
Yenildik yine herşeye
Ya da bir tek şeye:
Kendimize…

20 Eylül 2006 Funda K. Bilgin

Bir yolculuktan dönüyorum geriye,
Aynı noktaya, niçin?
Niçin dönmüyorum daha önce yaşadığım yerlere?
Caddelere, ülkelere, kıtalara, adalara,
Evimin ve barkımın olduğu yerlere?
Niçin bu yer, beni seçen sınır olmak zorunda?


Dikey esen havanın kırbaç vuruşları,
Uzun kışın kemirdiği ve parça parça ettiği
Birkaç siyah çiçekten başka,
Bu bölgenin bana sunabileceği şey nedir ki?


Ah, nasıl da işaretliyorlar beni
Orada o durgun adam, o yorgun bey,
Asla hareket edip gitmemiş o yerden,
Asla terk etmemiş o haşin bölgeyi...
En sonunda katılaşmış,
Öyle ki gözleri bile sertleşmiş
Ve büyüyen sarmaşıklar bakışlarının üzerinde.

 

Pablo Neruda



Zaman geçecek ancak anlayacaksın,
Neler gördük neler yaşadık,
Sen benim neyimdin, ben senin?
Sorular dolanmayacak belki aklında,
Belki umutsuzluktan yaşaracak gözlerin
Yalnızlığın beni anımsatacak sana,
Sözlerden ben düşecek kulaklarına,
Terk etmeyecek hayalim seni,
Her gidişte beni bekleyeceksin,
Gittiğin yerde peşinde ben..
Benimle doğacaksın sabaha
Gecende ben, yatağında ben
Zaman sonra yokluğumu anlayacaksın.
 

21 Eylül 2006 Funda K. Bilgin