İstanbul’da buldu beni aşkın,
Gidemedim, kaçamadım,
Bir yolunu bulamadım.
Gözlerine boğazda takıldım,
Ellerini kız kulesinde tuttum,
Aşkını meyhanelerde içtim.
 
İstanbul yağmurlarında ıslandık yürürken,
Güneş bizi kavururken, 
Denizin esintisine kapıldık birden.
Yeniköy’ ün sokaklarında gezerken,
Evimizin hayalini kurduk gizliden,
Tarabya’da uzaklara dalarken,
Ayrılığı düşündük
Biz en baştan ayrıydık ve kendi içimizde yalnızdık.
Çayımıza şeker atarken göz göze geldiğimizde,
Her yudumda yalnızlığımızı içtik,
Her bakışta kendimizi aradık,
Bu aşkın ihtimallerini düşündük
Kesin gidişlere göz gezdirdik
Ama bunu hiç itiraf etmedik
Denemedik bile bunu
Çünkü biz sessizce ayrılık yemini verdik
Aslında biz baştan olmaz dedik,
Biz severken ayrılmayı istedik
Sevgimiz bitmesin istedik
Devam eden bir şey varsa, seni sevdiğim,
Ama belli sana yenildiğim…
 

14.09.09 funda k. bilgin