Yazacak çok şeyim, ama anlatacak çok az şeyim var. Çünkü sözcükleri söylediğim an artık benim olmayacak, bu yüzden kelimelerimi boşa harcayamam. Duygularımı, düşünceye çevirirken, hakkını veremem. Söyleyecek az şeyim, ama gösterdiğim çok şey var. Sana söylediğim her şeyde arama başka şey, sen sadece benim anlattığıma dikkat et. Gözlerime bakarsan, aslında görürsün teyidini. Kelimelerimi seçerken, onları azad eder gibiyim, bu yüzden zorla çıkıyor cümleler ağzımdan. Bu yüzden düşünerek konuşuyorum. Düşüncelerim, duygularıma ses olamaz, taşıyamaz hiçbir kelime zerre kadar duygumu.  Anlatamaz kelimeler gerçekte neler hissettiğimi. Sözlerimi duyduğunda altındaki derinliğe bak, kızgınlığımı kelimelere yükleyip salıverirken, sevgimden denize demir atıyorum. Gözlerim dolduğunda anla ki haykırarak ağlıyorum, duysan neye yarar ki? Ben bile duymak istemiyorum. Sevincimi kelimelere ödünç veremem, bir an olsun ayrı kalamam. Kalbimi sana tamamen açamam, gördüklerini anlar mısın, ya da görünene bakar mısın bilmiyorum. Şakalarım seni neşelendirmiyorsa, beni dinlemiyorsun, rahatsız oluyorsan sözlerimden, aslında artık bana katlanamıyorsun.

Ellerini sadece sen ağlarken tutabilirim, gülerken zaten hissedemezsin. Senin neşenin hemen gerisindeyim. Gözlerine baktığımda anla ki cümle eksik, gerisini sadece sen bil diye, gözlerimle söylüyorum. Bir şeye hayır derken aslında sana ne olur beni zorlama diye yalvarıyorum, bir şeyi bir kere isterken senden, aslında lütfen kabul et diye yalvarıyorum. Aslında ben kelimelerden zengin, ama cümlelerden eksiğim. Aslında seni söylediğimden çok, ama göründüğünden daha derin tanıyorum. Ağladığında yasladığın omuz olamam, çünkü ben de ağlıyorum. Seni teselli edemem çünkü senden daha çok üzülüyorum. Senden kaçar gibi görünsem de o an aslında üzüntümü gizliyorum. İçimi göstermiyorum diye kimse beni suçlayamaz, aslında herkesten çok gösteriyorum ama göremediğin için sana kızmıyorum. Her zaman benden kelimeleri beklemen, aslında senin sağırlığın. Bende gördüğün, benden duyduğun her şey aslında benim. Bazense gördüğün sadece küçük bir parçam. Derinliğimi görebilmen, bende senle ilgili bir şey aramadan bana baktığında mümkün. Benim için kendiliğinden bir şey yapıyorsan, yapılanı yıllarca, bana verdiği duyguyu sonsuza dek unutamam. Benim için ağlıyorsan, sen de artık ben gibisin, sen de artık her şeyimdensin.  Benim için seviniyorsan, artık sevincim daha çok, sonsuza dek bende yaşayacaksın.  Hatta an gelecek, mutluluğum sadece benim için sevinmen olacak.

Funda K. Bilgin