Kördüğümün içindesin, gitsen gidemezsin, kalsan kalmak istemezsin. Nefessiz kalırsın bir an, hayata dönemezsin. Seni bekleyenler olsa da, senin yine sen olup dönmeni bekleyenler olsa da, onlara gidemezsin. Nedensiz üzüntülerde gezinirsin, sebepsiz yere ağlarsın. Yapamazsın bir türlü, düzelip, eskisi gibi olamazsın. Hayata bakıp uzaklardan, gelmesini beklersin mutluluğun sana aniden. Yok mu dersin bir işaret, sana gelecek ve seni kurtaracak bütün bu zor günlerden. Düne döndükçe, yarından korkarsın;  gün ışıdığında, yeni günden kaçarsın. Ertelersin aslında her şeyi, küçücük de bir umut bekler seni yanı başında, onu görmeni, fark etmeni. Arkanı döndükçe senin önüne de çıkar, ısrar eder, hayatından bir türlü gitmez, gidemez, seni bekler. Umudu fark etsen de onu hayatına almaya korkarsın, umut etmekten, umudu beklemekten korkarsın. Yarına açılan sabahlara giderken, yanında zaten umut kendiliğinden olsun istersin. 

Nankörce de oluverirsin bazen. Bazen acımasız ama bir o kadar hayata karşı dirayetsiz. Ne zordur günü beklemek, uyumak ama uyurken korkmak yarından, her gelen günden çekinmek, korkak adımlarla yataktan çıkmak. Her gece başını yastığa koyduğunda, kederden yakıp kavrulmak. Zordur baharı beklemek, kışın ortasında karlarda, soğukta ayazda, zordur günleri saymak, bitip bilmezcesine ard arda ağırdan gelirlerken.  Düşünülenlerden sızanlar, duygularına gittiğinde, ne zordur kasvetten arınabilmek. Hayata duruşun kamburlaştığında, yenilmeye yüz tutmuşken sen, ellerinden tutan yoksa, ne zordur direnebilmek. Yaşama meydan okuyabilmek, hayatını geri alabilmek. Ne zordur yaşarken ölmek, zamanı da geri alamamak, o en sevdiğin anlara isteyince geri dönememek.Ne zordur hayat, mutluluğu köpükten, acısı asitten…Ne zordur hayat bazen sevdiğin tüm insanları tek vücuda hapsedip, seni karşılarında yalnız bıraktığı an. Hepsinin aynı olduğunu düşünmeden o girdaba girdiğinde, her bedende aynı yüzü görmen, ne üzücü. Dostunun her zaman yanında olduğunu sandığında aslında başından beri yalnız olduğunu anlaman ne kötü. Ne kötü acına ağlayanın içinden gülmesi. Ne kötü senin için ağlayanın artık her zaman sana gülmesi. Ne yazık ona verdiğin emeğe, zamana, enerjiye.

Funda K. Bilgin